TFW - Etappe-2 'Zottegem - Everbeek' 92 km 30.03.2017 Deel dit artikel

Débranche, débranche
Coupe la lumière et coupe le son
Débranche, débranche tout
Débranche, débranche, débranche tout
Revenons à nous
Débranche tout  ( France Gall )

Verstand op nul en in het halfduister Zottegem uit voor 92 km ! Rudy Schoors, winnaar van meerdere Centurion races in Australië en in Nieuw-Zeeland, geeft het tempo aan. Al heel vlug komen de eerste kasseien van de Lippenshove- en de Paddestraat eraan en verder gaat het langs rustige wegen naar de eerste halte aan het schooltje in Hundelgem.

Nu door de Zwalmvallei met zijn schilderachtige dorpen Beerlegem, Paulatem, Nederzwalm, het landelijke Welden met zijn gitzwart Sint – Martinuskerkje en Ename met zijn archeologische site. Oudenaarde komt nu dichterbij en wat later op de Markt staan er al 21,5 km op de teller.

Een rondje rond de imposante Sint-Walburgiskerk en via de deelgemeente Leupegem volgen we de lange, eentonige weg door de Scheldevallei richting Berchem. Onderweg stappen we door het mooie Melden met een mooi zicht op de Koppenberg maar deze bult is gelukkig nog niet voor vandaag. Frele Malika Zerifi, klasse en punch te koop, sluit hier de rij op weg naar de volgende halte in Berchem, de poort tot de bergzone in de Ronde. Hier nemen we nog even de tijd (10') om wat te eten en te drinken en dan er opnieuw tegenaan.

Centurion Chris Van Cauwenberghe neemt aanvankelijk de leiding maar op de Oude Kwaremont laat berggeit Guido Vermeir vlug iedereen achter zich, gevolgd door de typisch heupwiegende Bernard Cools met kort erachter “IJzeren Eddy" Goeman. Wat later het peleton met achteraan Caroline Mestdagh die precies aan een toeristische wandeling  begonnen is. Niet verwonderlijk met 10 centurions en meerdere internationale overwinningen op haar palmares. Op het dorpsplein in het dorpje Kwaremont denk je dat de klim achter de rug is maar nu volgt nog de traag oplopende uitloper van anderhalve kilometer. Temidden een prachtig golvend landschap met pittoreske vergezichten volgen we de weg tot de top van de Hoton met zijn molen waar op de halte na 36,5 km even kan worden uitgeblazen.

Na de afdaling van de Hoton gaat het naar Zulzeke en hier volgen we gedurende enige tijd de Pladutse, een smalle slingerweg. Opeens bemerken we een verraderlijke bult in het landschap, de Kortekeer. Deze bult oogt aanvankelijk niet al te moeilijk  maar in twee trappen gaat het plots heel steil omhoog. Guido Vermeir laat alles en iedereen onmiddellijk achter hem en kroont zich hier al tot bergkoning. De anderen volgen op enige afstand en boven trekt de accordeonfile terug samen voor een diepe duik richting Oudenaarde. Bijna beneden nemen we de Schorisseweg naar de volgende halte in Etikhove. Wat verder is er al de volgende kuitenbijter, de Eikenberg. De klim is wat minder lastig door de recente aanleg van een asfaltweg naast de kasseien. Boven kunnen we genieten van een groots panorama op de stad Oudenaarde en haar omgeving. En dan in een snel tempo naar het dorpje Volkegem. Hier naar beneden en dan volgt de steile Wolvenberg met hellingspercentages tot 17 %. Boven word je onmiddellijk geconfronteerd met de ellendige, bonkige kasseien van de Holleweg die anderhalve kilometer verder eindigen op de grote baan 'Oudenaarde - Brakel'. Hier is er een halte aan de herberg ‘In den  Groenen Boom’ en zijn al goed 56 km afgelegd !

We passeren de brouwerij Roman – er is echter geen tijd voor een lekker streekbier - om wat verder aan de gekende herberg 'In den Trap Op' linksaf af te slaan richting Horebeke met zijn mooi hagelwit kerkje. Hier wacht ons de Haaghoek, een 2 km lange kasseistrook dat aanvankelijk nogal meevalt maar dan komt er een beproevend stuk vals plat vol met bulten en putten, een echte heirbaan uit de tijd van de Romeinen. Vóór de kerk van Zegelsem eindigt deze beproeving maar op slag is er de Leberg. Boven op de helling is er een mooi  plateau dat ons verder leidt naar Elst en Michelbeke, het dorp waar Herman De Croo ons begroet. Nu de Berendries op, een lastige, lange bult die ook de koning van de Zwalm wordt genoemd. Nadien volgt de lange afdaling naar Brakel voor de volgende beklimming van Ten Bosse, de 7^de bult van de dag. In Parike ligt de Parikeberg die niet eens als helling wordt gecatalogeerd maar zeker niet minder lastig is. En nu gaat het direct naar Geraardsbergen waar een receptie in het toeristisch kantoor op de Markt wordt aangeboden door de burgemeester. We zijn nu al 82 km ver en het is nog één keer goed op de tanden bijten voor het overwinnen van de alom bekende Muur van Geraardsbergen. Na de Kapelmuur is het voor velen even uitblazen want er wachten toch nog 11 lange kilometers naar de finish in Everbeek.

Via de Guillemijnlaan gaat het richting Goeferdinge en Zarlardinge om dan uiteindelijk het kerkje van Everbeek Beneden te bereiken, het eindpunt van een loodzware 2^de etappe waar wellicht 19 nieuwe Flandriens zijn geboren.

Jean-Pierre Declerck